Blog

Op 13 april 2019 is onze zoon Koen* stil geboren. Met zijn 25 cm en 220 gram was ons kleine mannetje perfect. Helaas mocht hij niet dansen in de regen. Moeder natuur is soms oneerlijk. Wij moesten vechten voor een zwangerschap en dan moeten we loslaten nog voordat we Koen* konden ontmoeten. Het moeilijkste wat ik ooit in mijn leven moest doen. Mijn oudste zoon vertellen dat zijn broertje stil geboren ging worden en daarna afscheid moeten nemen van onze tweede zoon. Een uitvaart regelen voor je kindje, het zou niet moeten mogen. Toch moesten wij dat doen.

In het vorige deel kon je lezen hoe wij het mandje van Koen* voor altijd dicht deden. Vandaag is de uitvaart van mijn baby (april 2019). Hoe kom ik deze dag door? Ik wil niet uit bed, ik wil geen afscheid nemen, ik wil alleen maar een levende baby hebben. Maar toch moet ik deze dag doen. Voor mijn stille baby moet ik mijn best doen. Mijn baby die ik nooit meer zie, ruik, voel en nooit zal horen. Ik moet maar ik wil niet. Ik kan dit maar één keer doen en ik zal mijn best doen.Lees hier hoe wij afscheid namen van Koen* met onze familie en dierbaarste vrienden.

De uitvaart is geweest, de dagen zijn zwaar. Ik zie het nut van het leven niet meer in. Ik heb intense pijn, verdriet en ik voel mij onbegrepen. Ik wil maar één ding en dat is naar onze Koen*. De wereld raast door maar mijn wereld staat stil. Hoe kan ik leven, door gaan en genieten als ik dit verdriet en deze intense pijn voel? Hoe kan ik plezier maken terwijl mijn baby dood is? Ik wil niet meer.

Het vorige blog kon je lezen over mijn rouwproces en wat verlies met mij deed. Hoe het ons uit elkaar dreef en ons weer tot elkaar bracht. Op 10 mei 2019 kregen wij de uitslag van het autopsieverslag. Koen* was kerngezond. Moeder natuur heeft een foutje in de navelstreng gemaakt en dat maakte dat Koen* geen kans had op leven. Zo oneerlijk, ons kleine, gezonde mannetje moesten wij afstaan door een foutje in de navelstreng. Ik hoopte op iets geks zodat het niet voor niets was geweest. Hoe gaan we leven met het gemis van een gezond kindje?

Koen☆ is onze zoon en is tijdens de zwangerschap overleden. Wat volgde is een stilgeboorte. Als mama van een sterrenkindje neem ik jou mee in mijn (ons) verhaal. Ik vertel je hoe ik het vond om zwanger te zijn van een stil kindje. Hoe de stilgeboorte ging en hoe ik intens gerouwd heb en soms nog doe. 

Baby loss awareness week

Troost betekend iemand steunen die lichamelijk of geestelijk lijd. Iets voor iemand betekenen die het moeilijk heeft. Troost bieden kan op allerlei manieren. Een arm om iemand heen slaan, een luisterend oor bieden, de ander ruimte geven om te huilen of een cadeautje geven.

In onderstaande blog willen wij jullie meer informatie geven over wateropbaring. Wij hebben voor deze manier van opbaren gekozen voor onze zoon Koen*. Wij hebben aan deze manier van opbaren liefdevolle herinneringen. Wateropbaring komt steeds vaker voor maar helaas is deze manier van opbaren van overleden kindjes nog niet heel erg bekend. Nog niet ieder ziekenhuis gebruikt deze methoden en veel mensen kennen deze manier van opbaren niet. Waarom wij hier een blog aan wijden? Wij hopen niet dat jij ooit in de positie komt dat je een kindje verliest. Mocht het toch gebeuren dan kan je met deze informatie een weloverwogen keuze maken van de soort opbaring voor jouw kindje. Als er in je omgeving een kindje om de een of andere reden niet kan leven op aarde dan kan je de ouders wellicht vragen of zij bekend zijn met wateropbaring en informeren indien zij dat wensen. Zij kunnen dan een keuze maken wat voor hun kindje geschikt is en bij hun past. Hoe bekender het wordt hoe meer mensen dankbaar zullen zijn voor deze manier van opbaren en de tijd die ze krijgen voor het maken van foto's en afscheid.

We maken dagelijks herinneringen. Er zijn verschillende soorten herinneringen, leuke, verdrietige, intenste, heftige en bijzondere momenten om te herinneren. Onze zintuigen kunnen herinneringen uit het verleden oproepen. De grootste herinneringen komen door reuk. Slecht een aantal procent van de herinneringen krijgen we door wat we zien. Als we iets ruiken wat een herinnering op roept zoals bloemen of een heerlijke parfum dan verbinden onze hersenen er emoties aan. Reuk kan gevoelens oproepen. Gevoelens die we gemaakt hebben in het verleden. We herinneren een geur en daarbij komt er een emotie omhoog. Beelden, voorwerpen of omgevingen zien kan ook herinneringen oproepen. Opgeslagen herinneringen vervagen na verloop van tijd. Bij emotionele herinneringen is dit niet het geval. Die herinneringen worden op een andere manier opgeslagen in onze hersenen.

Wij hadden een wens voor een tweede kindje. Dit werd een wens die niet zo maar in vervulling ging. Het was een lang, slopend, emotioneel en zwaar traject. Voor het online magazine KidsenKurken hebben wij ons verhaal geschreven om meer bekendheid te geven aan onverklaarbare onvruchtbaarheid en de weg naar een kindje. Helaas rust er in Nederland nog een taboe op fertiliteit (onvruchtbaarheid), het praten hierover, het schrijven hierover en hoe hiermee om te gaan. Wil jij ons traject lezen? Het ontstaan van Koen*, pak een doos tissues erbij en sluit je even af. Want het is niet niks.

In de vorige blog kon je lezen over ons fertiliteit traject. Helaas rust hier een taboe op. Verdrietig maar waar. In deze blog nemen wij je mee naar de zwangerschap van Koen* en zijn verlies.

Na lange tijd maar weer eens een blog schrijven. Een blog over de ontwikkelingen binnen ons kleine bedrijfje. Sinds kort hebben wij de indeling veranderd. Onze producten staan op onderwerp en nu ook op materiaal. Dit maakt zoeken makkelijker en rond neuzen leuker. Inmiddels zijn er producten voor Vaderdag en leraren toegevoegd en hebben wij de lijsten voor bijzondere datums veranderd. Voor Vaderdag en leraren hebben wij leuke presentjes voor kleine prijsjes met liefde gemaakt. Kortom er is van alles veranderd.Sinds kort werken wij samen met Studio Laurel (https://studiolaurel.nl/ ). Sturio Laurel is een grafische vormgever die gerund wordt door Daphne. Daphne helpt ons bij onze huisstijl, de IK MIS JE lijn en gaat ons logo veranderen. Dit alles om een goede basis te hebben en een eenheid te creëren in onze shop, producten en de rouwlijn. Door met een grafisch ontwerper samen te werken willen wij ons onderscheiden. Inmiddels hebben wij wat lettertypes aangepast en ook de kleuren van ons bedrijfje zijn veranderd. De webshop is qua uiterlijk al aangepast en wij zijn daar super blij mee! Van het kille blauw en oranje naar een roze en oranje achtige kleur gecombineerd met een warme grijs en lichtblauwe kleur. Wij vinden de kleuren combinatie heel warm, zacht en liefdevol. Dit sluit perfect aan bij onze visie. Liefdevolle producten, met zorg, aandacht en liefde gemaakt. Wij hopen deze stijl door te kunnen zetten en snel ons nieuwe logo kunnen lanceren. Een logo zodat wij herkenbaar zijn voor iedereen. Wij zijn Daphne enorm dankbaar voor haar snelle reageren, haar tips en tricks en haar hulp om MBMH naar een hoger niveau te tillen. Wij groeien rustig door en dat is fijn. Voor de IK MIS JE lijn hebben wij al wat ideeën. Helaas kosten nieuwe ideeën tijd voordat die gelanceerd kunnen worden. Wij hopen dat dit jaar nog te kunnen doen. Mocht jij nog ideeën hebben voor onze IK MIS JE lijn dan horen wij dat graag. Het is fijn om feedback te ontvangen en aan te kunnen sluiten aan behoeftes van onze bestellers en volgers. Ik zal proberen de volgende keer niet zo lang te wachten met een nieuwe blog ;).Liefs en een dikke knuffelMonique